too much...

sigh, may pasok na, pro malungkot pa rn aq...

prang araw-araw andami kong kausap, andami kong gnagawa, andami kong iniicp. pro sa kabila ng lahat ikaw pa rn ang pumapasok sa isip ko...

andami nang storya ang ngawa ko, andami nang panaginip. ngunit hanggang dito na lang ba cla? hnggang sa isip ko lng?

mnsan kpg naaalala ko ung mga pagkakataon na mgkasama tayo, nabubuhayan ako ng loob. ngunit pgktapos ng ilang saglit ay naiicp ko na ni minsan ndi tayo ngkaroon ng pagkakataon na magkausap...

nkakahinayang ang mga nasayang na pagkakataon...

kung alam mo lang sana... kng mabibigyan lang ako ng pagkakataon, pagseselosin kita. at kapag nagselos ka ay tatalon ako sa tuwa... ngunit kng hnd, cguro ay ndi ko alam ang gagawin ko...

sana maibalik natin ang dati, ngunit kung makabalik tayo sa nakaraan, muli rin tayong babalik kng nasaan tayo ngayon...

malayo sa isa't isa... malayong malayo...

pro ndi na aq ngtataka kng bkt...